INTENSYWNE ZAINTERESOWANIA

OSÓB W SPEKTRUM AUTYZMU

Obsesje, kojarzą się z czymś złym, negatywnym, niewłaściwym. Czy zatem intensywne zainteresowania osób w spektrum autyzmu, są naprawdę czymś co w pierwszej kolejności powinno być wycofywane, likwidowane?  Dla ludzi neurotypowych, ich zainteresowania, którym poświęcają każdą wolną chwilę, są pasją. Dlaczego więc zainteresowania osób z ASD są traktowane jako obsesja, nierzadko też jako odmiana OCD (co oczywiście jest błędnym rozumowaniem). W czym gorsze są zainteresowania osób w spektrum, od tych neurotypowych? Może w tym, że dla osób ze spektrum autyzmu, to sposób radzenia sobie z wyzwaniami dnia codziennego, którego ani rozumem, ani sercem nie ogarniają osoby neurotypowe, gdyż oni nie dostrzegają tych wyzwań.

Jasne, że fascynujące zainteresowania osób z ASD, które pobadają w ekstremę (a żadna ekstrema nie jest dobra, tylko złoty środek), mogą ograniczać zaangażowanie ludzi w inne czynności i powodować niepokój lub izolację. To intensywność i czas trwania zainteresowania danej osoby określonym tematem, przedmiotem lub kolekcją oznacza, że ​​jest to obsesja. Wiele zależy od tego, jakie relacje ma osoba z ASD z rówieśnikami i innymi grupami społecznymi. Jeśli ma ogromną trudność w aspekcie społecznym, relacyjnym, tym intensywniej będzie uciekać w swoje zainteresowania, aby obniżyć swój lęk.

Zróbmy więc wszystko co możemy, aby nie wykluczać osób ze spektrum autyzmu z życia społecznego, bo niestety to w dużej mierze nasza zasługa, ludzi neurotypowych, że tak właśnie jest. Fascynujące zainteresowania mogą być świetnym narzędziem do pokazania mocnych stron dziecka z ASD, przed rówieśnikami. Nauczyciele mogą je wykorzystać w trakcie lekcji, dla lepszej koncentracji ucznia. Rodzice mogą ich użyć do budowania fenomenalnych relacji z dzieckiem. Czy to za mało????

Jakie fascynujące zainteresowania ma wasze dziecko, wasz uczeń ze spektrum autyzmu?