WSPÓŁISTNIENIE SPEKTRUM AUTYZMU Z ADHD

Według literatury naukowej u 70% osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu występuje również współistniejący zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Z klinicznego punktu widzenia ten wysoki odsetek chorób współistniejących jest intrygujący.
ADHD i ASD są to różne jednostki wpływające na dzieci, młodzież i ludzi dorosłych, ich historię rozwojową w sposób wyraźnie odrębny. W pierwszym przypadku mówimy przede wszystkim o osobach rozkojarzonych, które nie zwracają uwagi na naukę, gubią swoje rzeczy, zapominają ważne (choć niekoniecznie ważne dla siebie) informacje i mają trudności z utrzymaniem wysiłku umysłowego, na kwestiach mało atrakcyjnych dla siebie. W drugim przypadku mówimy o osobach, które nawiązują kontakt z innymi w sposób nieoczywisty i specyficzny, mają trudności z interakcją i komunikacją oraz mogą wykazywać unikalne zachowania motoryczne lub werbalne, w tym stereotypie, echolalię i specyficzny język. Dzieci z ADHD są zwykle stosunkowo hałaśliwe i gadatliwe, a nie lękliwe w kontaktach z rówieśnikami lub dorosłymi. Dzieci autystyczne wyróżniają się powtarzającymi i mniej skoordynowanymi funkcjami motorycznymi, trudnościami w komunikowaniu się i emocjami zsynchronizowanymi z ich rzeczywistością sensoryczną.
Epidemiologicznie te dwa zaburzenia różnią się także częstością występowania. Ich diagnozy stawiane są w różnym wieku. Dzieci z ASD można rozpoznać przed ukończeniem 3. roku życia, natomiast ADHD diagnozuje się później. Obydwa należą do szerszej kategorii zaburzeń neurorozwojowych, w ramach których „choroby współistniejące” uważa się za stosunkowo częste.