ŚWIADOMOŚĆ KONTRA AKCEPTACJA SPEKTRUM AUTYZMU
NIBY TO SAMO, A JEDNAK COŚ INNEGO
Chyba każdy z nas słyszał terminy „akceptacja autyzmu” i „świadomość autyzmu”. Na pozór wydają się podobne, a tak naprawdę są jak dwie różne ścieżki prowadzące do tego samego celu: zrozumienia i wspierania osób ze spektrum autyzmu.
Akceptacja autyzmu: niestety do tego jeszcze dłuuuuuuga droga.
Obecnie świadomość społeczeństwa na temat spektrum autyzmu jest większa niż kiedykolwiek wcześniej. Jednakże osoby autystyczne często borykają się z wieloma problemami przez całe życie, począwszy od bullyingu i uprzedzeń po ograniczone możliwości właściwego wsparcia w placówkach edukacyjnych, w zatrudnienia i dostępie do opieki zdrowotnej.
Edukacja na temat społeczności osób autystycznych jest ważna, ale nie wolno na tym poprzestać. Osoby autystyczne potrzebują świadomości, akceptacji i włączenia, aby uzyskać prawdziwe wsparcie społeczne.
Ludzie ze spektrum potrzebują akceptacji. Serio? A dlaczego?
Akceptacja to:
• Zwiększona samoocena: umożliwia osobom z autyzmem zaakceptowanie swojej wyjątkowości, co zwiększa ich poczucie własnej wartości i pomaga zmniejszyć piętno związane z tym zaburzeniem neurorozwojowym.
• Promocja włączenia: zachęca do włączenia w szkołach, miejscach pracy i społecznościach, co tworzy bardziej zróżnicowane społeczeństwo.
• Poprawa zdrowia psychicznego: poczucie akceptacji poprawia samopoczucie psychiczne i zmniejsza lęk i depresję.
• Promocja pozytywnych zmian: zachęca społeczeństwo neurotypowe do celebrowania różnorodności ludzkich doświadczeń.
Jeszcze wiele czasu minie, zanim jako społeczeństwo będziemy gotowi na akceptacje. Uważamy, że jedna, dwie kampanie społeczne, gazetki, baloniki, uciszą nasze sumienia, wszystko załatwią. Niestety nie – to tylko hipokryzja. Za kolejną gazetką szkolną, nie idą czynny. Gazetkę zdejmujemy i przywieszamy kolejną. A rzeczywistość dzieci autystycznych się nie zmienia. Kampanie uświadamiające często opierają się na stereotypach, przedstawiając osoby autystyczne jako problemy wymagające rozwiązania, leczenia. Może to wywołać poczucie strachu, redukując tych ludzi do listy deficytów i trudności. Z drugiej strony akceptacja polega na postrzeganiu osób autystycznych jako osób złożonych, trójwymiarowych. Wymaga to stawienia czoła dyskomfortowi, skonfrontowania się z uprzedzeniami oraz uznania swoich mocnych stron i wkładu.
Akceptacja autyzmu wykracza poza samą wiedzę o zaburzeniu neurrozwojowym . Podczas gdy wysiłki uświadamiające skupiają się na rozpowszechnianiu informacji, akceptacja kładzie nacisk na zrozumienie i docenianie osób ze spektrum autyzmu za to, kim są. Oznacza to rozpoznanie ich wyjątkowych cech, mocnych stron i wyzwań, a nie ich trudności.
