MYŚLENIE KLINICZNE W PODEJŚCIU DO SPEKTRUM AUTYZMU
To niezbędne, by móc miarodajnie, rzetelnie i optymalnie zrozumieć, ocenić, wesprzeć i pomóc osobom w spektrum autyzmu. Dziś nadal zbyt mało korzystamy z myślnie, szczególnie tego klinicznego. Łatwiej nam oceniać i wyciągać niewłaściwe zazwyczaj wnioski, niż zastanawiać się, dywagować, bo to wymaga chęci i wiedzy. Zbyt często idziemy po najmniejszej linii oporu, bez wysiłku – krzywdząc przy tym same dzieci, ale i ich najbliższych, oskarżając, że są niewydolni wychowawczo. Uwielbiamy udzielać porad wychowawczych (nie mając przy tym pojęcia z czym wiąże się życie w spektrum autyzmu i z czym borykają się na co dzień rodziny, w których żyje dziecko, nastolatek w spektrum autyzmu) oraz całej listy krytycznych uwag. Nasz egoizm jest wielokrotnie silniejszy od empatii, a przynajmniej od powstrzymywania się od niemądrych komentarzy. Czasami warto milczeć, niż powiedzieć coś głupiego.
