KOMUNIKACJA I INTERAKCJA SPOŁECZNA
W SPEKTRUM AUTYZMU
To jeden w głównych aspektów diagnostycznych w ASD.
Wśród dzieci ze spektrum autyzmu “wysokofunkcjonujęcego” jak np. zespól Aspergera te deficyty na początku mogą być bardzo subtelne, a wręcz niedostrzegalne (zrzucane na garb osobowości i temperamentu dziecka – stąd opóźniona diagnoza). Te deficyty nasilą się w okresie dojrzewania. Wówczas brak wystarczających kompetencji społecznych u tych nastolatków, prowadzi często do pogorszenia się zachowania, do izolacji, a także kłopotów z nauką.
Wśród dzieci z ASD, które od początku przejawiają trudności w aspekcie społecznym, często dużo szybciej dochodzi do stymulacji tych procesów, a tym samym dziecko ma szanse nabywać optymalnych dla siebie kompetencji społecznych.
