ADHD TO NIE NEURORÓŻNORODNOŚĆ TYLKO WIEKU DZIECIĘCEGO
Większość najnowszych dowodów wskazuje, że ADHD ma charakter przewlekły, a więc trwa przez całe życie. Jest formą neuroatypowości, czyli czymś związanym z układem nerwowym, na który nie mamy jeszcze dziś większego wpływu, pod względem leczniczym.
Dorośli, u których zdiagnozowano ADHD w młodym wieku, po prostu z wiekiem coraz lepiej przystosowują się do objawów, a nawet „ukrywają je” i potrafią radzić sobie tak, aby zaburzenie nie zakłócało ich codziennego życia. Mechanizmy radzenia sobie, często w połączeniu z planami leczenia, pomagają złagodzić objawy ADHD u dorosłych. Eksperci sugerują również, że szacunkowo 20% dzieci, które pozornie wyrastają z ADHD, gdy staną się dorosłe, to prawdopodobnie te, które nigdy nie miały tego problemu. Po prostu zostali źle zdiagnozowani.
Amerykańskie badania z sierpnia 2021 r., wskazują, że pacjenci z ADHD mogą doświadczyć całkowitej lub częściowej remisji objawów po osiągnięciu wieku 20 lat. Niestety okresy te są jedynie tymczasowe. Zaburzenie zmienia się, nasila i chwilowo zanika, a ten cykl trwa przez całe życie danej osoby.
Dlatego tak ważne jest szybkie diagnozowanie i organizacja wsparcia w zakresie psychoedukacji oraz farmakoterapii.

Tag:ADHD