ABC autyzmu

Czym jest spektrum autyzmu?

Mówiąc „autyzm”, mamy na myśli cały zespół zaburzeń, które wpływają na ogólny rozwój dziecka. Zawsze odnosimy to do normy rozwojowej. Autyzm to nie choroba, to zaburzenie, które objawia się innym sposobem postrzegania świata i myślenia.

Autyzm u każdej osoby objawia się trochę inaczej, dwie osoby z taką samą diagnozą mogą mieć bardzo różne zachowania i możliwości. Dlatego mówimy o spektrum zaburzeń – od łagodnych objawów do takich, które bardzo wpływają na wszystkie sfery życia. Bez względu na to jak silne objawy ma dziecko, zawsze mówimy, że jest ono w spektrum.

Autyzm nie jest jednorodny. A osoby z tym zaburzeniem nie są identyczne. Spektrum autyzmu składa się z szeregu kolorów niczym tęcza. Błędne jest myślenie, że osoby głęboko dotknięte zaburzeniem, o niskich umiejętnościach werbalno-społecznych znajdują się na „bladym” końcu, a mniej dotknięte osoby na „ciemnym” końcu. W praktyce osoba z dobrymi zdolnościami intelektualnymi i językowymi, często określanymi mianem wysoko funkcjonujących (to wytwór słowny bez pokrycia w diagnostyce), może mimo wszystko być głęboko upośledzona przez powtarzające się zachowania i rutyny, które stanowią wyzwanie dla umiejętności codziennego życia.

Zatem spektrum autyzmu należy traktować w bardziej złożony sposób. W tym „spektrum nieskończoności” jedna osoba może znajdować się na fioletowym obszarze umiejętności intelektualnych, posiadać umiarkowanie dobre umiejętności językowe i komunikacyjne (kolor zielony), ale znajdować się w czerwonym obszarze umiejętności codziennego życia.